گزیده ای از کتاب:
حمید آقا گفت: «از سوریه که تماس گرفتم، چطوری بگم دوستت دارم؟ اونجا بقیه هم کنار من هستند اگه صدای منو بشنون از خجالت آب میشم»
به حمید گفتم: «پشت تلفن به جای دوستت دارم، بگو یادت باشه، من منظورت رو می فهمم» از پیشنهادم خوشش اومده بود، پله ها را که پایین می رفت برایم دست تکان می‌داد و با همان صدای دلنشینش می‌گفت: «یادت باشه، یادت باشه» لبخندی زدم و گفتم: «یادم هست، یادم هست»